متن «سرود ملی مددکاری اجتماعی»

سپاس و ستایش به یزدان پاک

که پاک آفرید آدمی را ز خاک

خدایم به توفیق خود یار کرد

به افتاده گانم مددکار کرد

نخست عهد کردم ز پیمان خویش

نگردم، بگردم چو از جان خویش

سپردند راز دلی چون به     من

بماند به دل تا بود جان به تن

چو دیدم یک افتاده ای بی تمیز

نگیرم دو دستش، بگویم که خیز

بگشتم زایمانُ وز شور خویش

سزاوار تمکین منشور خویش

شعر از: پرویز شمس